The Porcelain Dolls [1/38]

tytuł rozdziału: Ucieczka | oryginał: The Escape
pairingi: Chanyeol/Baekhyun, Sehun/Luhan, Kai/Kyungsoo, Kris/Tao, Xiumin/Chen, Suho/Lay
rating: R
A/N: Dzień dobry! Od razu przepraszam za to, że tak długo nic tu nie dodawałam, ale miałam małe problemy. Jak pewnie zdążyliście zauważyć, skasowałam poprzednie ff. Nie będę go już dalej tłumaczyć, wybaczcie. Mam za to nadzieję, że spodoba Wam się to, co mam dla was dzisiaj.

To była normalna sobotnia noc w Seulu. Jasne neonowe światła Hongdae migotały na nocnym niebie, rodzice ze swoimi rodzinami wyruszali na kolację, nastolatki spotykały się ze swoimi przyjaciółmi w noraebangach, robotnicy decydowali się na relaks w barach i nawet starszy ahjusshi i ahjummy siedzieli na zewnątrz ich ulubionych sklepów spożywczych, aby cieszyć się chłodnym letnim powietrzem.

            Tylko kilka kilometrów poza centrum miasta znajduje się największy sekret Seulu. Ośrodek dla samotnych kawalerów oraz bogatych mężczyzn i kobiet z wyższej klasy, seulska Dzielnica Czerwonych Latarni nie jest tak popularna jak ta w Amsterdamie, ale tak samo służy jej przeznaczeniu. Z mnóstwem host barów i klubów, klubów ze striptizem, burdeli i dużą ilością piwa wymieszanego z odrobiną marihuany i kokainy, to jest, gdzie duży mężczyzna przychodził się zabawić.

W tę szczególną letnią noc wysoki, przystojny mężczyzna wystrojony w koszulę i kurtkę Dolce & Gabbana, zegarek Rolex, pasek i buty Gucci zdecydował się wstąpić do Dzielnicy Czerwonych Latarni. Bogaci mężczyźni nie są obcy dla dzielnicy, ale rzadko są tak wysocy i tak przystojni jak ten konkretny facet. Ze swoimi blond włosami zaczesanymi do tyłu, ciemnobrązowymi oczami i idealnymi, pełnymi ustami wyglądał, jakby wyszedł prosto z magazynu modowego. Dziewczyny w klubie były spragnione jego uwagi.

– Witam, chłopcze – zawołała jedna z dziewczyn. Wysoki mężczyzna zatrzymał się, by na nią spojrzeć. Była ubrana w krótką czarną sukienkę z wystającym czerwonym stanikiem. Jej włosy były szaleńczo srebrnego koloru, jej usta splamione zbyt dużą ilością szminki, co wyglądało jak krew, a jej całe ciało pachniało dwoma rzeczami: seksem i dymem.

– Co tak wspaniały mężczyzna jak ty robi w takim miejscu? – powiedziała przeciągle, pochylając się, aby dotknąć wysokiego nieznajomego. Pozwoliła swoim palcom muskać materiał jego koszuli. Hmm, prawdziwy jedwab. Ten mężczyzna jest bogaty. Potencjalny duży rozrzutnik, ale tylko jeśli ona rozegra właściwie swoje karty.

– Jak myślisz, po co mężczyźni tu przychodzą? – odpowiedział, przewracając na nią lekko oczami, jednak przeniósł wzrok z powrotem na jej dekolt.

– Aby przeżyć najlepsze chwile swojego życia, oczywiście. – Uśmiechnęła się, gdy zauważyła jego uporczywy wzrok na swoim biuście. Uznała, że on jest w porządku, całkowicie, bez zarzutów. -Dlaczego nie pójdziesz za mną i nie zabawimy się razem?

– Ile to będzie kosztować? – zapytał dosadnie.

– Dla ciebie, seksowny, cena jest do uzgodnienia.

– Trzymaj. – Mężczyzna wyciągnął portfel i szybko wyjął pięćset dolarów. Oczy kobiety rozszerzyły się. Pięćset dolarów? Nikt nigdy nie wyciągnął tyle bez negocjacji. Zwinął banknoty i wetknął je w rowek pomiędzy jej piersiami.

– Dlaczego, proszę pana, my nawet nie…

– Nie płacę za seks. Płacę, abyś zeszła z mojej cholernej drogi – powiedział, zatrzaskując portfel z powrotem. Otarł się o jej ramię i poszedł dalej. Kobieta odwróciła głowę zszokowana.  Jej policzki zrobiły się czerwone, gdy zdała sobie sprawę, że właśnie została publicznie upokorzona przez przystojnego nieznajomego.

W końcu nieznajomy nie jest głupi. Ma na imię Kris i słowo „pomyłka” nie istnieje w jego słowniku.

Kris szedł trochę dalej wzdłuż ulicy, ignorując spojrzenia, które rzucały mu inne prostytutki. Przyłapał kilku studentów pożerających go wzrokiem, ale nie zwrócił na to uwagi. Był w pełni świadomy, jak wyglądał i jak był ubrany tej nocy. Musiał z rozkazu iść do tego klubu.

Nazywali to Klub Y. Dlaczego właściwie, to wciąż jest tajemnicą.  Klub nie miał szyldu, więc ludzie z zewnątrz nawet nie mogli powiedzieć, że to klub. Wejście do klubu zamknięte ogromnymi metalowymi drzwiami, które miały tysiące ulotek i wszystkich dostarczonych broszur wbitych w nie, Kris został już zapewniony o tym, że jest to miejsce na noc twojego życia.

Kris podszedł do metalowych drzwi i zastukał w nie głośno dwa razy, a potem pięć razy szybko. Metalowy otwór w drzwiach rozsunął się, a Kris spotkał się z parą ciemnych i dzikich oczu.

– Nazwisko?

– Kris Wu.

– Osoba upoważniająca?

– Mój ojciec, Jonas Wu z Wu Internationals.

Metalowy otwór w drzwiach zasunął się i po kilku minutach metalowe drzwi w końcu się otworzyły. Kris wszedł do ciemnego korytarza i usłyszał słabe rytmy muzyki z dołu. Wyglądało na to, że to jest to miejsce.

– Witaj, paniczu – powiedział mężczyzna, który posiadał parę dzikich oczu, wyciągając dłoń i wskazując na schody prowadzące do klubu na dole. Kris zadrżał na nazwę ‘panicz’ i zszedł na dół. Jasnoróżowe stroboskopowe światło powitało go, gdy wszedł do klubu.

Błyszczące światła i głośna muzyka spowiły klub. Ciała, których twarze Kris rozpoznał,  zlepiały się ze sobą w gigantycznym skupisku  na środku parkietu. Tylko sławni i bogaci mieli dostęp do Klubu Y. Byli tam modele i biznesmani, tak samo jak aktorzy i politycy. Plotki mówiły, że gubernator Seulu był częstym klientem Klubu Y. Kris dostrzegł Yuri, sławną modelkę, obecnie tańczącą z popularnym reżyserem filmowym, jej tyłek spotykał się z jego kroczem, gdy przylegali do siebie na parkiecie, oczy wywrócone w ekstazie a ich umysły zamglone od alkoholu i narkotyków.

Kris zadrżał, gdy wszedł do klubu. To nie był pierwszy raz, gdy odwiedzał kluby takie jak ten, ale nigdy nie lubił otoczenia. Jest za gorąco i miejsce śmierdzi dymem. Światło jest zbyt ciemne i muzyka jest za głośna, a klienci klubu są osobami, których Kris nie lubi najbardziej. Ludzie z pieniędzmi i władzą, którzy myślą, że mogą uciec od wszystkiego.

Ludzie bardzo podobni do jego ojca.

– Pierwszy raz tutaj? – Barman podszedł, aby powitać Krisa, kiedy ten usiadł na stołku.

– Tak, skąd wiedziałeś?

Barman z brązowymi falowanymi włosami i uroczymi dołeczkami zaśmiał się. – Znam prawie wszystkich, którzy tu przychodzą, a ciebie nie widziałem nigdy wcześniej. Jak masz na imię?

– Kris.

– Witamy w Klubie Y. Mam na imię Lay i tej nocy jestem barmanem. Co sobie życzysz?

– Co jest twoją specjalnością?

– Doskonale przyrządzam martini. Co powiesz na Bloody Mary?

– Jasne.

Lay zaczął brać butelki wódki i mikser. – Więc co sprowadza cię tutaj tej nocy?

– Jestem tutaj, aby dowiedzieć się, co jest takiego świetnego w tym miejscu.

– Cóż, jak już prawdopodobnie wiesz, Klub Y jest bardzo prywatnym i ekskluzywnym klubem. Lubimy myśleć o tym miejscu jak o niebie dla bogatych i sławnych do relaksu i dobrej zabawy.

– Albo pozbywają się stresu i odkrywają ciemniejszą stronę ich seksualności z nieznajomymi mężczyznami i kobietami.

Lay zaśmiał się. Ten klient miał całkowite poczucie humoru. – Można ująć to w ten sposób, proszę pana. – Zobaczył, że Kris wpisuje coś w swoim telefonie i poczekał, aż skończy, a potem zaserwował mu drinka.

– Więc co jeszcze chciałbyś wiedzieć?

– A co z Laleczkami?

Brwi Laya wygięły się do góry. – Ach, więc słyszałeś.

– To wszystko, o czym moi przyjaciele mogliby rozmawiać.  – Napalone dranie.

– Cóż, czy kiedykolwiek widziałeś Porcelanowe Laleczki? – Lay wskazał na trzy sylwetki siedzące w kącie, otoczone przez, jak Kris rozpoznał, wpływowych biznesmenów w Seulu. Trzy postacie ubrane były  w biel, zdecydowanie wyróżniały się z całej czerni, która jest w klubie. Prawdę powiedziawszy, były one jedynymi osobami w bieli w całym klubie.

– Jedna z nich, będzie cię kosztować dwa tysiące, weź dwie i zapłać cztery tysiące, weź wszystkie trzy, a będzie to osiem tysięcy.

– Woah, dlaczego tak drogo?

– Cóż, Laleczki zaoferują ci to co najlepsze, najbardziej zadowalające doświadczenie seksualne w twoim życiu. – Lay uśmiechnął się. – Dobrze wyszkolone w sztuce uwodzenia i uległości, ich jedynym celem jest twoja przyjemność.

Kris przełknął swoje martini, próbując ukryć oczywiste spojrzenie zainteresowania na swojej twarzy.  – Tylko jedna z nich sprawi, że będziesz chciał wrócić po więcej, a wszystkie trzy… och wow… - Lay wydał z siebie udawany jęk. – Powiedzmy, że jest to po prostu prawdziwe niebo.

– Spałeś z nimi?

– Och, dobry Boże, nie! Pracownicy nie mają pozwolenia na sypianie z nimi. Ale mogę wymienić ci ogromną liczbę ludzi, którzy to robili.

– Kto?

– Aktorzy, aktorki, biznesmani, senatorzy, prezydenci… - Lay uśmiechnął się znacząco. – Mam wystarczającą liczbę plotek, aby zhańbić połowę ludzi rozrywki i polityków z Korei na resztę ich życia.

– Powiedziałeś osiem tysięcy za wszystkie, prawda?

– Tak.

– Rezerwuję je.

– Kiedy byś je chciał?

– Teraz.

Lay przerwał w lekkim zaskoczeniu. – Okej, to trochę szybko, ale dam im znać. – Lay wysłał jedną z kelnerek, aby powiadomiła Laleczki. Kris błyskawicznie wyciągnął swoją kartę kredytową i położył ją na stole.

– Proszę pana, wszystkie są dla pana gotowe – zawołała kelnerka.

– Dziękuję.

– Baw się dobrze, Kris. – Lay skinął. Kris kiwnął głową i poszedł za kelnerką. Wszedł do małego pokoju na końcu korytarza i jak dżentelmen, którym jest, zapukał przed wejściem.

– Halo? – zawołał. Wszedł do pokoju i zamknął za sobą drzwi. Pozwolił swojej szczęce opaść, kiedy zobaczył, co leżało przed nim.

Po pierwsze Laleczki nie były damskimi Laleczkami, jak oczekiwał. Porcelanowe Laleczki były mężczyznami, chociaż wszystkie wyglądały, jakby uchodziły za kobiety. Jedna z nich miała blond włosy, a skórę tak białą, że nawet Królewna Śnieżka byłaby zawstydzona. Druga miała krótkie czarne włosy, ale duże oczy i pulchne różowe usta. Kolejna miała starannie wymanikiurowane paznokcie, a oczy podkreślone eyelinerem, sprawiając, że wyglądały na nieco przydymione. Wszystkie były ubrane w białe, luźne koszulki oraz białe spodnie. Chłopcy byli także boso.

Na środku pokoju stało wielkie łóżko z czerwoną satynową pościelą, a dookoła pokoju znajdowały się seksualne zabawki takie jak skórzane kajdanki, pejcze i nawet baty.

To jest pokój zabaw Laleczek.

– Witaj, panie – powiedział chłopak z przydymionymi oczami swoim głębokim, seksownym barytonem. Złapał Krisa za rękę i pociągnął go w kierunku łóżka. Kris poczuł, jak jego telefon wibruje.

Nadchodzą.

– Czekaj, zaczekaj chwilę – Kris próbował powiedzieć, ale chłopak pchnął go w dół. Jeden, z blond włosami, wczołgał się i zaczął go całować. Ręce błądziły po każdej części jego ciała, kiedy poczuł dłoń na swoim kroczu. Czuł, jak dłoń obmacuje je i masuje powoli. Kris próbował powstrzymać jęk, ale to nie było łatwe z parą ust na swoich.

– P- przestań . – Odepchnął chłopca i usiadł. Cała trójka patrzyła na niego cierpliwie, siedząc spokojnie na łóżku. Kris spojrzał na nich. Ich oczy były pełne niewinności, trudno było uwierzyć, że są prostytutkami, śpiącymi z mężczyznami, którzy oferowali najwyższą cenę.

Muszę je uratować.

– Co to jest? – zapytał jednego z chłopców, wskazując na ich obroże.

– To dla bezpieczeństwa, proszę pana.  Nikomu nie wolno być poza klubem.

– Cóż, nadszedł czas, żeby to zdjąć. – Kris sięgnął dłonią, by pomóc jednemu z nich, ale obroże były czymś więcej niż tylko zapiętymi skórzanymi paskami. Były efektywnie zaplombowane. Nie mogli zsunąć obroży przez głowę lub w dół, przez ich ciała. Były stworzone, by idealnie pasować na ich szyje.

O kurcze, nie jest dobrze.

            – Macie nóż?

Jeden z chłopców otworzył szufladę i sięgnął po nóż. Kris ostrożnie umieścił nóż na szczelinie i przeciął ją powoli.

– Proszę pana, zapomniał pan swojej karty kredytowej, woah, co pan robi? – Lay wysapał, upuszczając na podłogę kartę kredytową Krisa.

Teraz jest kluczowy moment. Czy powinien powierzyć pomoc pracownikowi? Jeśli tego nie zrobię, mogę nigdy ich nie uratować. Ale jeśli to zrobię, plan może być w niebezpieczeństwie…

– Trzymaj dwie stówy – Kris wyciągnął je z portfela. – Pomóż mi wydostać stąd Laleczki.

– Ale proszę pana…

– Zamierzasz mi pomóc czy nie? Weź pieniądze i proszę, bądź cicho.

Lay zatrzymał się na chwilę i chwycił pieniądze. – Kyungsoo, gdzie jest drugi nóż?

Skórzane obroże zostały zdjęte w rekordowym czasie. Kris otworzył jedyne okno w pokoju, a Lay pomógł chłopcom wyjść.

– C-co jest grane?

– Baekhyun, posłuchaj mnie, po prostu wyjdź i poczekaj na mnie na zewnątrz, okej?

– Yixing…

– Po prostu to zrób. Weź ze sobą Luhana i Kyungsoo. Pozostańcie w ukryciu i bądźcie ostrożni, okej? Zamierzamy się stąd wydostać. – Lay pospieszył i prawie wypchnął  mocno chłopców na zewnątrz. Kris spakował swoje rzeczy i błyskawicznie coś wyciągnął. Broń ukrytą w jego kurtce.

– Kris, co na litość…

– To czas, by zamknąć tę imprezę.

Sekundy później wszedł głośny, huczący dźwięk. Krzyki rozgrzmiały w klubie.

– POLICJA! WSZYSCY NA ZIEMIĘ!

– O cholera, policja. – Lay wybiegł z pokoju z Krisem, który za nim podążał.

– WSZYSCY NA ZIEMIĘ! MACIE PRAWO ZACHOWAĆ MILCZENIE!

Nagle klubowy bramkarz wszedł do środka z karabinem maszynowym i zaczął strzelać. Kule latały wszędzie, kiedy klienci schylali się i krzyczeli.

Na zewnątrz Baekhyun był wystraszony przez strzelaninę. Trójka chłopców pozostała w swoich pozycjach, kiedy niespodziewanie okno pękło i ostre odłamki szkła latały wszędzie.

– Cholera, lepiej  się stąd wynośmy. – Baekhyun chwycił pozostałych dwóch chłopców i pobiegli na bosaka. Kamienie na drodze ocierały się o ich skórę, ale Baekhyun nie miał czasu, by się tym przejmować. Pociągnął Luhana i Kyungsoo za ręce, aby biegli szybciej i szybciej.

Później przyszło mu do głowy, że nie ma pojęcia, gdzie się znajdują.

Więcej pocisków strzelało za nim, kiedy syreny policyjne podjechały bliżej nich. Krzyki przerażenia trwały za nimi. Jedna z kul nie wypaliła prawidłowo i trafiła w nogę Luhana.

– ACH! – blond chłopak krzyknął, kiedy upadł na ziemię. – Luhan! O nie! – Baekhyun zatrzymał się przy przyjacielu, ale  strzały robiły się głośniejsze. Rozerwał swoją koszulkę i owinął nią nogę Luhana.

– Dalej! Biegnij, Luhan! Biegnij! – Ciągnął swojego rannego brata ulicą w ten sposób, by Kyungsoo i Baekhyun mogli biec dalej.

Nie obchodziło ich, gdzie skończyli. Wszystko, co się liczyło to to, że wyrwali się z tamtego miejsca.